Deze editie van ons vriendenuitje vindt plaats in Groningen. Omdat Raoul en Bertha net een weekje de gelukkige ouders zijn van de pasgeboren Jelmer, en daar op dit moment genoeg drukte gaan hebben, gaat Raoul deze keer niet met ons mee.
We spreken rond de middag af bij ons verblijf van de komende nacht namelijk BudGett Hostels, aan de rand van het centrum in Groningen. Baudien is er als eerste, Margryt komt met de trein, en al gauw daarna komen ook Patrick en Jan aan bij het hostel.
We checken in en brengen onze spulletjes naar onze knusse kamer van nog geen 4×3 meter. Dan is het eerst lunchtijd.
Hiervoor lopen we het centrum in en duiken bij De Drie Gezusters naar binnen. We bestellen en lekkere lunch en hebben direct een hoop bij te praten.
Hierna lopen we na een klein stukje centrum naar de partkeergarage . Dag centrum, daag Martinitoren, misschien tot morgen! Wij gaan even een klein stukje rijden richting de buitenkant van de stad.
Al van een flinke afstand is de 37 meter hoge klimtoren Excalibur zichtbaar. Voor vanmiddag staat een sportieve uitspatting gepland. We gaan klimmen! Gelukkig niet de Excalibur toren, maar we gaan wel wandklimmen bij het bijbehorende klimcentrum Bjoeks.
Na al deze sportiviteit hebben we wel zin in wat eten. We rijden terug naar het centrum en we gaan Mexicaans eten bij Cantina Mexicana aan de Vismarkt. We krijgen een knus tafeltje helemaal achterin de schemerige kelder waar we elke heerlijke gerechtjes krijgen voorgeschoteld! #nomnom
Voor na het eten hebben we een Escape Room gepland. Deze zit (begin 2016 nog wel) op het Ebbingekwartier/Boterdiep dus lopen we die kant op. Echter na een paar stappen op de Vismarkt besluit Patrick de zojuist genuttigde maaltijd terug te geven aan de natuur. Hij is niet helemaal stabiel en kiest ervoor om dan maar terug te lopen naar het hostel. Baudien, Margryt en Jan lopen nog een stukje met Patrick mee richting het hostel, en lopen daarna door naar het Ebbingekwartier.
Daar aangekomen is niet direct duidelijk waar we moeten zijn. Het open terrein is nauwelijks verlicht en er staat slechts een 20-voets zeecontainer. Een jonge bebaarde meneer staat vlakbij deze container en dan blijkt dat hij de beheerder is van de Escape Room. En de zeecontainer, dat ís de Escape Room. Na een korte speluitleg mogen we naar binnen. Het blijkt een heel minimalistische en donker kamer te zijn. Een half uurtje later is het spel uitgespeeld en stappen we enigszins teleurgesteld weer naar buiten. Ach, we hebben hem uitgespeeld, en we hebben ons vermaakt, maar we hebben ook zeker uitdagender kamers gespeeld.
We lopen met z’n drietjes terug naar het hostel en vergezellen de inmiddels half slapende Patrick op het knus (lees: zeer compact) ingerichte kamertje met twee stapelbedden. Pyjama’s aan, tandjes poetsen, en oant moarn!
De volgende morgen staan we op en kunnen we direct inpakken. We hebben hier geen ontbijtmogelijkheden en hebben bedacht dat we eens een Ikea-ontbijtje gaan proberen aan de Sontweg.
Na het keurig afgemeten ontbijtje keren we terug naar het centrum van Groningen, waar we net na twaalven bij het bekende koffiehuisje CoffeeUnited aan de Herestraat een bakkie leut gaan halen. We nemen boven plaats in de woonkamer en kunnen uitkijken over het winkelend publiek.
De koffie is op! Op naar Gronings trots: de bijna 100 meter hoge Martinitoren aan de Grote Markt. Dit is één van de meeste bekende toeristische attracties van het hoge Noorden, en aangezien wij nu toeristen in Groningen zijn, kunnen wij deze toren natuurlijk niet overslaan.
Bij de VVV er tegenover halen we toegangsbewijsjes die onderaan de toren gescand worden. En dan kan de beklimming van de ruim 250 treden beginnen. Na 129 treden komen we op 30 meter hoogte aan op de Klokzolder. Hier hangen de oudste klokken van de Martinitoren, waarvan de grote Salvatorklok van bijna 8 ton een indrukwekkende diameter heeft van ruim 2 meter! #BIM #BAM!
Via de Klokomloop komen we aan op de eerste trans. Hier kun je op 40 meter hoogte over de stad uitkijken.
Met lood in de schoenen lopen we het laatste stuk trap op. 251 treden en 56 meter boven de stad komen we aan in het achtkantige deel van de toren. Hier sta je op de hoogte van de wijzerplaten. De open bouwstijl, in combinatie met wind en een fris temperatuurtje zorgen ervoor dat het verblijf hier niet erg aangenaam is. Brrrrr.
We kunnen we vanaf deze plaats even naar Raoul en Bertha zwaaien die op dit moment verblijven in het hotel naast het UMCG. Zwaai zwaai!
We lopen de nauwe trap weer terug naar beneden en hebben inmiddels berehonger gekregen. Baudien weet een geschikt adresje aan de andere kant van het centrum. We gaan even lunchen bij Croissanterie Pigalle in de Stoeldraaierstraat. We lopen het vrij grote eethuis binnen waar opvallend veel dozen met sinaasappels staan. Dus bestellen we naast een paar broodjes uiteraard ook verse jus d’ orange.
Genoeg hoogte gezien vandaag. Nu is het tijd voor wat meer diepgang. We gaan de speurneus uithangen en volgens traditie een Escape Room spelen. Gisteravond kon Patrick helaas niet meedoen, dus gaan we het vandaag wel met z’n viertjes proberen.
Hiervoor rijden we naar de Sontweg (bekend van IKEA en Coolblue) en vinden aan de kop van een recent wooncomplex The Escape Hunt Experience. We gaan naar binnen en vragen, omdat we niet gereserveerd hebben, naar de mogelijkheden. Als we willen kunnen we direct starten met de kamer Engels Familiedrama. Dat komt goed uit! #gogogo
Na we ook deze kamer succesvol binnen de tijd hebben opgelost is het tijd om afscheid te nemen. Het Grunn invasie uitje zit er weer op. We zetten Baudien af bij haar eigen auto. Margryt stapt weer op de trein richting Hurdegaryp en Patrick en Jan rijden weer naar Drachten, waar Patrick nog een nachtje blijft logeren.