Het is de hoogste tijd voor een nieuw FryLim weekend. De agenda’s getrokken, een datum geprikt en het weekend van 22+23 juli is het dan eindelijk weer eens zover! We verzamelen bij de McD in Joure en rijden in twee bolides richting?….
Jan heeft voor de gelegenheid de planning van het weekend verwerkt in een puzzelserie. Na iedere activiteit speel je een nieuwe envelop vrij en weet je het adres van een volgende stop. De eerste envelop mag open en we mogen ons over anderhalf uur melden op een bedrijventerrein in Baarn. Er is een heel specifiek tijdstip meegegeven, dus gaan met die banaan. Onderweg pikken we nog even een take away lunch op bij de Aalscholver en even later rijden we het bedrijventerrein in Baarn op.
Op het afgesproken tijdstip melden we ons bij de ingang van een mortuarium. We worden door een schuchtere meneer in labjas ontvangen. Of we stil willen zijn, hem snel willen volgen en willen plaatsnemen in een kleine ruimte buiten de observatieroute van de bewaker. Hier spelen we escape room Corpse Inc waarbij je moet inbreken bij een mortuarium om lijk te gaan stelen. Ruim een uur later, en een complete ravage achterlatende spelen we net op tijd de kamer uit. We praten nog even na met de host en krijgen dan de tweede envelop voor dit weekend. We mogen naar Amersfoort.
Een half uurtje later komen we aan op het terrein van het imposante Onze Lieve Vrouwe ter Eem klooster, dat sinds 2008 in gebruik is als bedrijvenverzamelgebouw. Margryt heeft een zelfgemaakt gebakje meegenomen, maar omdat met dit druilerige week een picknick er niet echt inzit besluiten we dit binnen maar te gaan nuttigen. In de ontvangstruimte die in stijl in ingericht worden we aangesproken door twee mannen. We vragen of het een probleem is hier ons gebakje te eten, en ze geven aan: “natuurlijk mag dat, als wij ook een stukje krijgen”. Zo gezegd, zo gedaan. Er wordt netjes gedeeld en zodra we het gebakje op hebben komt er een kloosterzuster binnengelopen. Ze is een escape room host van deze locatie. Maar wie waren die mannen dan? Het bleken heren van de vorige spelgroep 😀 En wij maar denken dat we de beheerders een gebakje gunden. Well played!
Wanneer we aan de beurt zijn worden we opgehaald door een volgende host die ons naar restaurant La Monastère begeleid. Ze geeft aan dat er een aantal zusters zijn verdwenen en de kok zich verdacht gedraagt. Of wij mogelijk vanuit het restaurant eens stiekem een kijkje in de keuken zouden kunnen nemen. We spelen escape room Soup du Jour.
Ook hier spelen we deze escape room net op tijd uit. Wat was deze uitgebreid en mooi aangekleed! Zeer terecht dat deze kamer op de Nederlandse maar ook wereld hitlijsten prijkt. Nog even een teamfoto en dan moeten we weer door. Inmiddels eind van de middag beginnen de magen te knorren en wordt het tijd voor wat eten. De volgende hints brengen ons naar Heeswijk-Dinther. Hier parkeren we naast het appartement voor onze overnachting, maar lopen na de check-in eerst even de hoek om voor een hapje eten bij restaurant De Toren.
We kiezen voor de shared dining op basis van mini gerechtjes en krijgen van alles lekkers voorgeschoteld. Lekker eten, voldoende drinken en veel gezelligheid zorgt ervoor dat de tijd vliegt. Maar dit is nog niet de laatste stop van de dag. Er is nog één envelop voor vandaag, en die brengt ons in… Volkel!
Bij een soort woonhuis midden in een wijk drukken we op de deurbel. We worden ontvangen door receptionist Justin die onze boeking voor kamer 237 al had gezien. We mogen de lift in naar de tweede verdieping, en dan…
…blijkt deze kamer niet te bestaan? Het escape spel is blijkbaar al begonnen en we mogen op zoek naar de juiste kamer. Na tientallen puzzels, sloten, knopjes en bijzondere trucs weten we uit eindelijk het spel op tijd uit te spelen. Ook deze kamer heeft zich bewezen als zeer terechte plek op de (inter)nationale hitlijsten.
En dan is het tijd om afscheid te nemen van Raoul. Hij kon helaas alleen vandaag deelnemen en zal terugrijden naar het hoge noorden. De andere vier rijden terug naar Heeswijk-Dinther voor een overnachting in appartement het Raadhuis. Om bij te komen van de drukke dag duiken we nog even in het immens grote bad. En daarna de oogjes toe.
De volgende ochtend kunnen we uitslapen. Nog in badjas ontbijten we samen in de hal van het Raadhuis. Een lekkere lazy sunday zo. En de eerste envelop voor vandaag geeft aan dat we pas om 11 uur onderweg hoeven. Dan rijden we in iets meer dan een uurtje naar de Maasplassen bij Roermond. We wilden lunchen bij Heere a/d Maas, maar worden hier niet echt vrolijk van het ontvangst, de kaart en de entourage. Dus besluiten last minute aan de overkant van het meer te gaan lunchen bij strandtent Bruis.
Envelop nummer twee komt op tafel. Al snel wordt de rebus opgelost en wordt geraden dat we visite zullen krijgen. Zonder dat ze hun bestemming weten zijn de ouders van Patrick opgehaald door zijn zus Saskia en zullen ze over een half uurtje iets verderop parkeren bij de havens. Wij zullen direct aansluiten en dan samen er achter komen wat de middagactiviteit is.
We rekenen de lunch af en wachten nog kort op het passeren van de familie. Wanneer de auto in zicht is rijden we er achteraan, en een paar minuten later parkeren we direct naast elkaar. De verrassing blijkt enorm en de begroeting is hartverwarmend. Met de hoop op droog weer melden we ons om de hoek bij haver De Roerganger waar een flinke sloep klaar ligt. We krijgen een waterkaartje mee en besluiten vanaf hier over de Maas naar stad Roermond te varen. Een uurtje later meren we aan en lopen het centrum in voor een ijsje.
Daarna keren we terug naar ons bootje en varen in de wind terug naar de Maasplassen. Nog even onder de grote betonnen snelwegdruk door en dan keren we alweer terug naar de haven. De wegen scheiden en we zwaaien ons bezoek uit. Wij zullen ook weer noordwaarts gaan. Maar niet voordat we de laatste envelop geopend hebben. En dan mogen we op te terugweg ons opnieuw melden in Volkel, bij de deurbel van Kamer 237.
Opnieuw komt receptionist Justin naar de deur gelopen, die een kleine jaw-dropping-beleving heeft? Huh? Weer dat groepje? Yep! We spelen nu hun tweede escape room Lost & found. Eén van onze koffers is namelijk kwijt geraakt, en aangezien alles op elkaar lijkt mogen we even meehelpen in het depot om deze terug te vinden.
En ook nu weten we deze kamer weer uit te spelen. Wat een uitgebreide zeg! Misschien dat onze vermoeidheid van het weekend iets meespeelt, maar we zijn allemaal dermate onder de indruk dat we moeite hebben de samenhang te onthouden van dit forse spel. We is alles weer even mooi aangekleed en ingericht en zijn de puzzels uitdagend.
Moe maar voldaan stappen we de auto in voor de laatste etappe: Volkel-Joure. Twee uurtjes later komen we aan en scheiden ook hier onze wegen. Wat hebben we weer genoten. Wat hebben we een lol gehad! Wat is het heerlijk om met je vrienden dit soort dagen te mogen beleven!