Afscheid Patrick – part 2 – Zeilen

Aansluitend aan het eerste deel (eten & karten) van het afscheid van Patrick, wil hij bij gebrek aan goed zeilwater in Limburg, graag nog eens met ons te zeilen.

Hoewel het weer de afgelopen dagen niet direct fantastisch blijkt, houden we de moed er in. Zelfs als Buienradar een regenkans van 90% aangeeft besluiten we toch de gok te wagen. Baudien en Patrick rijden op eigen gelegenheid naar Langweer. Margryt pikt Jan op in Drachten, en Raoul kan pas iets later komen. Die zullen we later op de middag onderweg oppikken bij de brug van de A7 (Joure naar Sneek).

Omdat we pas rond avondeten zullen gaan zeilen nemen we op de heenweg  nog een paar broodjes mee van de Subway. En dan onderweg richting Langweer. Het weer ziet er steeds minder goed uit en al voor Heerenveen begint het flink te plenzen. Omdat we op de snelweg geen hand voor ogen zien, en het overige verkeer er ook zoveel last van heeft besluiten we een binnendoorweggetje te nemen. Het wordt maar donkerder en donkerder. Wat een gekkenwerk! Zo kunnen we toch nooit gaan zeilen?

Maar dat appt Patrick dat hij net is aangekomen in Langweer, en dat het daar gewoon droog is. Hij ziet wel wat rare luchten wegtrekken, maar het ziet er volgens hem veelbelovend uit.

Net voor vijf uur komen ook Jan en Margryt aan bij Sailingcenter Langweer en we bevestigen de reservering bij de receptie. We krijgen boot nummer 12 mee, welke links aan de steigers ligt.

Het meertje op, en de zeilen omhoog! Als eerst steken we de Langweerder Wielen over richting de hoge brug van de A7. Raoul kon zo gauw geen oppas regelen, dus hij moest even wachten tot Bertha uit het werk thuiskwam. En inderdaad Raoul staat op de afgesproken plaats klaar! Hup in de boot, en weer verder.

We eten eerst onze broodjes van de Subway op. Baudien heeft een zelfgemaakte salade meegenomen.

Patrick krijgt inmiddels een beetje last van de billetjes. Maar blijkt in de vorm van een stootwil een prima kussentje gevonden te hebben.

Wanneer we een paar uur de Langweerder Wielen op en neer hebben gezeild, is het tijd om terug te keren richting de haven in Langweer. Met een prachtige wolkenlucht rond de zon sluiten we deze gezellige zeiltocht af!

Afscheid Patrick – part 1 – Eten & karten

Nadat vanwege formatieproblemen Patrick zijn contract niet wordt verlengd, besluit hij tevens door bijkomende privéomstandigheden terug te keren naar zijn geboortegrond: Noord-Limburg. Maar natuurlijk laten we Patrick niet gaan zonder een waardig afscheidsfeestje.

We beginnen bij Patrick’s favoriete restaurant in Friesland: Indonesisch restaurant Klein Java in Sneek. Ook stagiaire Sietse en collega Gert zijn van de partij. We kiezen voor een uitgebreide rijsttafel zodat we van allerlei lekkere gerechtjes kunnen proeven. Heerlijk!

Na het eten rijden we naar Heerenveen. We gaan een paar heats karten bij De Vries Indoor Karting. Patrick en Baudien vliegen werkelijk de baan over en komen op een gedeelde eerste plaats. Raoul en Sietse vormen vanavond de middenmoot. En Margryt en Jan zijn vandaag hekkensluiters.

3FM Serious Request in Leeuwarden

Wanneer de IT-ers door Baudien worden uitgenodigd bij de jaarafsluiting van locatie Splitting, zal dat de laatste keer zijn op ‘hun’ tijdelijke locatie. Systeembeheer verhuist namelijk weer terug naar locatie Raai.  Na afloop van de jaarafsluiting op de Splitting ontstaat, tijdens een hapje en een drankje in de kantine, het spontane idee om vanavond gezellig met elkaar en aanhang 3FM Serious Request te bezoeken. Die staan deze editie in Leeuwarden, dus dat is mooi dichtbij.

Helaas kunnen we niet alle vijf, maar Patrick, Margryt en Jan beuken ’s avonds op het Zaailand gezellig mee op de kneiterhits: Tsunami en Eat, Sleep, Rave, Repeat.

Sinterklaas op de Splitting

Sint en Piet zaten urenlang te denken,
wat systeembeheer de Splitting zou moeten schenken.

Na een ruim jaar aan gezelligheid,
volgt het onvermijdelijke afscheid.

Het voelde als een warm thuis,
maar ze gaan toch weer terug naar ‘huis’.

Een iPad, laptop, zou dat wat zijn?
Of gewoon een mailtje, wel heel erg klein…

Een draadloze muis, is dat niet wat?
Met mooie bijpassende muismat.

De Sint goed de Splitting, namens ICT, tabee,
En mocht iemand ‘de jongens’ zoeken, neem dan wat lekkers mee!

Baudien: Gekregen van mijn lieve ICT collega’s die morgen gaan verhuizen.

Lenteviering

Patrick heeft een fantasisch idee: we gaan de lente vieren. Gewoon omdat het kan! En hoe kan dat beter dan met ieder twee frikandelletjes mayo! #nomnom

It’s just, the beginning…

Het is zomer 2018. Bij het doorbladeren van oude foto’s op de computer kom ik vele leuke plaatjes tegen van foto’s van onze vriendengroep. Een vriendengroep via het werk ontstaan, maar door de tijd heen heeft die niet veel meer met die werkgever te maken omdat bijna iedereen inmiddels een andere baan heeft gevonden.

Vrienden waarmee we een hoop lief en leed hebben gedeeld, maar waar we zo terugblikkend in die leuke fotootjes, ook al ontzettend veel leuke dingen samen hebben ondernomen. Dat blijkt ook wel dat wanneer we elkaar weer eens treffen, we meer dan eens terugdenken aan eerdere momenten: “Weet je nog…?“.

Ja, vaak weten we het nog wel. Maar door alle hectische leventjes, merk ik ook dat herinneringen soms snel kunnen vervagen. Maar wat zouden we daaraan kunnen doen? Ten eerste: nieuwe herinneringen maken natuurlijk! Maar dat doen we ook zeker. En ten tweede zou het een leuk idee kunnen zijn om iets met al die oude fotootjes en verhalen te gaan doen.

Een fotoboek is heel statisch, en gaat ook niet gemakkelijk rond. Met toch al enige affiniteit in de website-branche lijkt mij het opzetten van een blog met onze herinneringen wel een leuk idee.

Zo gezegd, zo gedaan. Wanneer na de fietselfstedentocht van 2018 verschillende mensen bijna ‘verwachten’ dat er een uitgebreid verslag komt, lijkt me dat een mooi eerste verhaal om uit te schrijven en aan te vullen met beschikbaar fotomateriaal. Al gauw blijkt dat we eigenlijk van heel veel van onze gezamenlijke uitjes, wel kiekjes bestaan, al dan niet ooit gedeeld via WhatsApp of in een Facebook album opgeslagen.

Terugwerkend in de tijd, kom ik steeds meer materiaal tegen. Waar houdt het op? En wat is nu eigenlijk het begin? Ik besluit dat de komst van Patrick bij het systeembeheerteam waar ik en Raoul dan deel vanuit maken, een eerste moment is vanaf waar ik zou willen schrijven. Niet lang daarna komen we vanwege een verhuizing op het werk in contact met de dames (Baudien en Margryt) die langzamerhand ook bij het groepje worden betrokken.

Ook los van de groep zijn er onderling de afgelopen jaren allemaal leuke dingen ondernomen, maar deze herinneringsblog beperk tot uitjes en meetings waar we minimaal met z’n drietjes bij aanwezig zijn.

Op het moment van schrijven zomer 2018, maar voorjaar 2010 wordt mijn begin. Een begin van vele herinneringen waar ik toen nog niet eens van zou kunnen gaan dromen.

Jan