De vakantie inluiden!

Hoewel Patrick en Raoul hun vakanties er alweer op hebben zitten, moet de anderen er nog aan beginnen. Door de geplande vakanties zit er helaas even geen uitgebreid uitje in dit keer. Maar niet getreurd, dan maken we er gewoon een leuke avond van. We spreken af bij de McDrek in Joure om vanaf daar te carpoolen richting onze eetlocatie.

Patrick komt voor deze gelegenheid even helemaal over uit Limburg en Raoul, Jan en Margryt carpoolen vanuit Drachten. Baudien komt van de westkant, dus die rijdt op eigen gelegenheid naar Joure. Tegen zessen zijn we compleet en ondanks de 36 graden, kruipen we elkaar knus aan in Patricks airconditioned FoFo en rijden we naar Terherne.

We gaan eten bij hipster foodbar Picknickers, aan het Sneekermeer. Omdat we niet veel tijd hebben bestellen we snel: vijfmaal de rundvleesburger met Friese frietjes! Na de overheerlijke burger hebben we nog net even voor een nagerechtje: Aardbeitjes met merengue, pannacotta en een flinke hap watermeloen! Lekker hoor!

We moeten gaan. Het is inmiddels 19:00 uur, en we moeten nog naar Wolvega waar we voor 19:30 de eerste Escape Room van deze avond hebben geboekt. #gogogo Hoewel je volgens de reserveringsbevestiging 10 minuutjes van te voeren aanwezig dient te zijn, zullen we dat net niet gaan redden. Maar als inmiddels redelijk ervaren spelers verwachten we ook niet heel lang voor introductie nodig te hebben.

Exact om half acht parkeren we de auto voor de Van der Valk in Wolvega en lopen we de lobby in. Direct worden we vriendelijk ontvangen door de spelleiders die ons meenemen naar een ruimte op de eerste verdieping. Er wordt vriendelijk doch dringend verzocht waardevolle spullen op te bergen in een aanwezig kluisje, waarna we meelopen naar de ingang van het spel.

De spelleider geeft aan dat we in twee losse groepjes het spel zullen starten. Als alles goed gaat komen we in de loop van het spel weer bij elkaar. Hij vervolgt zijn uitleg met een intro van het thema van de kamer. Een overijverige piccolo van het lokale hotel wordt in verband gebracht met een aantal verdachte omstandigheden op de werkvloer. De piccolo verbergt zich steeds vaker in zijn werkkamer, waar mogelijk aanwijzingen zijn te vinden voor zijn merkwaardige gedrag. De piccolo is zojuist begonnen aan zijn werkronde, wat betekent dat we exact één uur zijn kamer kunnen doorspitten. Aan ons de vraag of we er binnen die tijd achter kunnen komen wat er aan de hand is.

Zoals gevraagd splitsen we ons op in twee groepjes. Patrick, Margryt en Jan beginnen links in het bagagedepot. Raoul en Baudien starten in de koelcel. We spelen het uitdagende spel met vijf minuten resttijd uit! Nice! Een mooi aangekleed spel, wel pittig, maar ook met diverse elementen die we nog niet eerder hadden zien in onze Escape Room carrière.

Met de dorst van een drachtig paard en droogterimpels op het voorhoofd begeven we ons na het spel naar het terras van de gastlocatie Van der Valk. Bier en water graag. Koud. Veel. En ijs! En nee, geen raketje, lieve bediende met je grapjes. Gewoon sorbets. Koud. Met ijs!

Na de uitstekende bediening eerder op de avond bij Picknickers, moeten we toch even wennen aan de wat stuntelige aanpak hier bij Van der Valk. Uiteindelijk komt er in twee pogingen toch het juiste drinken. En ondanks de inmiddels stevig ontdooide sorbets, is het ijs-vruchtensap-slagroom-mengsel dat hierna wordt bezorgd altijd nog kouder dan de omgevingstemperatuur. Dus welkom!

Na een klein uurtje chillen is het tijd om te gaan. Er staat nog een Escape Room op de planning. Begin dit jaar werden we in Leeuwarden na een spel getipt door eigenaar Feike, om ooit ook eens de kamer Las Vegas, in het dorpje De Blesse (nabij Wolvega) te gaan spelen. En aangezien we nu toch in Wolvega zijn, is het slechts 10 minuutjes rijden naar het altijd pitoreske o-zo onbekende De Blesse.

We parkeren bij partycentrum Pieter Poot, waar we ontvangen worden door de enthousiaste spelleider Mark. Mark heeft zich voor de gelegenheid gekleed in een fout casino-power-kaartspel-achtig jasje en we mogelijk meelopen naar de kelder van het partycentrum.

Mark legt uit dat we dit spel in twee afzonderlijke groepjes gaan starten. Flashback! Met achter eerdere Escape Rooms gespeeld te hebben, waarbij we steeds gezamenlijk startten, is dit nu het tweede spel op één avond waar we moeten splitten. We besluiten voor de zelfde groepjes te gaan als eerder, dus Jan, Margryt en Patrick linksaf en Raoul van Baudien rechts. Maar…

Het spel begint geblindeerd. Nog voor de ingang krijgen we elk een blinderingsbril op en mogen we in polonaise-stand klaar gaan staan. Elk groepje wordt door spelleider Mark naar een apart vertrek gebracht, en na een introductiewoord wat we te horen krijgen mogen we de brillen afzetten en beginnen.

Ook dit spel weten we binnen de tijd uit te spelen. We hebben iets meer dan drie kwartier nodig gehad voor dit toch erg uitgebreide spel. Veel puzzels, veel te doen, veel lol gehad! Ook zeker een dikke aanrader. Goeie tip van Feike dus, die als we dat Mark vertellen, hij aangeeft dat dat zijn baas is. En Feike dus in wezen zijn eigen Escape Room getipt heeft 😀 Oude profiteur! #justkidding

Van de streng toch rechtvaardige bardame van het partycentrum krijgen we nog de gelegenheid af te sluiten met een drankje. Waarschijnlijk was ze de luidruchtige zuipschuiten verderop op het terras al een beetje beu.

Daarna brengen we Baudien weer terug in Joure, en rijdt de rest via Drachten naar zijn eindbestemming. Patrick blijft nog een nachtje slapen aan de Ropta en keert de volgende ochtend weer terug naar zijn verre thuis.

Fietselfstedentocht 2015

Al enige tijd, ook nog als collega’s, werd er gesproken over eens gezamenlijk de fietselfstedentocht te rijden. Uiteindelijk werd 2015 het jaar dat het zou moeten gebeuren. Raoul besluit, vanwege de waarschijnlijk geringe snelheid van de anderen, toch bij voorkeur zelf te rijden. Baudien zal de overnachting vooraf verzorgen en bij het passeren van Bolsward en bij de finish klaar staan.

Dat betekent dat Patrick, Margryt en Jan met z’n drietjes gaan fietsen. Na wekenlange training gaan we de avond vooraf eerst nog even een goede bodem leggen samen met aanhang in restaurant De Walrus in Sneek.

Na het eten gaat de fietsploeg mee naar huize Baudien en Jorrit. Door het hele huis zijn keurige bedjes klaargelegd en we gaan vroeg onder de wol. Een goede nacht draaien, voor de komende intensieve dag!

De volgende morgen staat Baudien al vroeg in de keuken. Melk koken voor de Brinta van Jan en Margryt, broodjes smeren voor Patrick, koffie zetten, etc. Met een goed ontbijt achter de kiezen is het tijd om naar de start te gaan. Dat Baudien op slechts anderhalf kilometer van de start woont is wel heel erg praktisch. Dus 10 minuten voor onze starttijd vertrekken we richting het centrum van Bolsward.

We starten keurig op tijd. En al snel halen we de eerste stempels in Harlingen en Franeker. Na Holwerd en Dokkum, en uiteraard de bekende Poeisz-appel bij Bartlehiem, staat Marco met warm eten klaar bij een kruispunt vlak voor het dorpje Wyns. Er staat macaroni op het menu! Prima krachtvoer voor de rest van de tocht.

Wanneer we ’s middags langs de Harnzer Feart weer Bolsward binnenfietsen staat Baudien ons al op te wachten. Baudien woont hier bijna aan de route, dus we lopen met haar mee voor een kleine pauze en een kleine bevoorrading. Met volle bidons, verse bananen krijgen we nog een droge worst toegestopt, en wagen we ons aan de zuidelijke ronde van de tocht.

Na Sneek en Ijlst worden we tegen vier uur gespot in Sloten door Carin, de moeder van Patrick. Die zit thuis in Limburg met Omrop Frylân op de televee en ziet ons toevallig voorbijkomen.

De wind haalt wat aan en na Oudemirdum, bij de beruchte Ijselmeerdijk, hebben we toch flink aanpoten om Stavoren te bereiken. Patrick raakt hier zelfs een tijdje vast in een hoestbui, wat onbedoeld ook heel veel kracht kost. Toch zien we een paar uur later weer de contouren van Bolsward verschijnen. De laatste paar bochten, de laatste paar kilometer en dan… finished! En ook hier staat Baudien ons op te wachten, met bloemen!