In de meivakantie van 2015 besluiten we Patrick op te zoeken in Limburg en daar iets leuks te gaan ondernemen. Helaas kan Raoul niet van de partij zijn, dus reizen Margryt, Jan en Baudien af naar…
Deze kaart met de planning voor de komende dagen wordt meegenomen. Althans een scherpe variant hiervan. Bovenstaande bewerkte foto krijgt de groep doorgestuurd van Jan. Het is namelijk nog een kleine verrassing wat we in Limburg gaan doen.
Op de reis naar het Zuiden proberen de dames al één en ander aan informatie bij Jan te ontfutselen, maar tot aan aankomst bij Patrick blijft het raadsel cryptisch. We houden de spanning er in 😀
De eerste hint is dat we niet bij Patrick overnachten, maar nog een stukje door mogen. We pikken Patrick op bij zijn ouderlijk huis, en halen daarna eerst even een paar boodschapjes voor de komende dagen #hallojumbo
Een half uurtje zuidelijker rijden we het dorpje Jabeek binnen. Midden in het kleine dorpje parkeren we de auto naast een voormalige authentiek Limburgs boerderijtje. Weer een raadsel opgelost: VHB blijkt de locatie van overnachting te zijn en we melden ons bij B&B Het Vliegend Hert, nabij Brunssum. De overvriendelijke en zeer enthousiaste eigenaar Léon wijst ons de weg naar het ruime appartement, waarna we onze tassen binnen brengen.
Maar we moeten verder. Er staat nog een adresje voor vandaag op de routekaart. MHV staat er bij. De groep heeft nog niets door, maar organisator/quizmaster Jan geeft aan dat we wederom wat zuidelijker zullen gaan. Een half uurtje later rijden we Valkenburg binnen en mogen we ze auto parkeren op het overvolle Walramplein. Via de De Guascostraat lopen we richting het centrum. Aan het eind van de straat aan de linkerkant branden een paar fakkels richting een brandtrap. Hier moeten we zijn, maar verder staat er weinig aangegeven. We lopen de brandtrap op en via een overloop komen we bij een deur op de eerste verdieping van wat later de oude bioscoop blijkt te zijn.
Binnen worden we vriendelijk en in stijl welkom geheten. Pas nu heeft iedereen door wat we gaan doen. We zijn bij Mystery House Valkenburg, die sinds deze week de eerste Escape Room van Valkenburg heeft geopend! #spannond Omdat we keurig op tijd zijn mogen we even plaatsnemen in de jaren 70 stijl ingerichte woonkamer. Margryt en Patrick spelen daar een origineel potje Pong op een originele beeldbuis.
Op de afgesproken tijd haalt Rik, één van de eigenaren, ons op. Hij legt uit dat we ons bevinden in de oude bioscoop van Valkenburg. Het pand heeft jarenlang ongebruikt leeg gestaan in afwachting van een nieuwe koper. Hij, en zijn compagnon Andre, die op dit moment aan het bouwen is aan de tweede kamer, hebben recent het pand weten over te nemen en zijn, met hun achtergrond als theaterdecorbouwer, aan de slag gegaan om ruimte voor ruimte deze bioscoop om te bouwen naar verschillende Escape Rooms. Recent is de eerste kamer opengegaan, en wij zijn officieel de zevende groep die het spel gaan spelen.
We gaan de kamer “The Lost Flight” spelen waarbij de verhaallijn is gebaseerd op de eerste vrouwelijke ondekkingsreizigster Amelia Earhart, die als eerste vrouwelijke pilote de Atlantische Ocean overvloog. Echter bij een volgende vlucht, een reis rond de wereld raakt het vliegtuig zoek. Onze taak om te ontdekken wat hier gebeurd is.
Een grote staartklok wordt geopend, en voormalig bioscoopconciërge Edigius Theodorus Lumière, spreekt ons toe voor een openingswoord. We mogen de kamer in en beginnen ons allereerste Escape Room avontuur. Het idee van dit spel is dat je voor 60 minuten wordt opgesloten in een kamer. De deur gaat op slot. Binnen de kamer bevinden zich voorwerpen, aanwijzingen en puzzels die uiteindelijk zullen leiden tot de vindplaats van de sleutel. Wanneer je met die sleutel de kamer binnen het uur weer weet te verlaten heb je gewonnen.
Ondanks al onze inspanning weten we deze fantastisch goed ingerichte kamer niet uit te spelen binnen een uur. Eigenaar Rik komt ons bevrijden, en legt uit dat we slechts enkele puzzels verwijderd waren van de sleutel. Helaas, niet gelukt, maar wat was het spannend en wat hebben we een enorme lol gehad!
In het donker rijden we terug naar ons appartementje in Jabeek. De eigenaar van de B&B vertelt trots dat hij in de aangrenzende ruimte een eigen brouwerij genaamd “De Maar” heeft, en slijt ons graag een aantal flesjes van de door hem zo geliefde Witte Juffer. Zijn huisgebrouwen bovengistend biertje.
Hoewel de biertjes toch niet helemaal in de smaak vallen, maken we het tot in de kleine uurtjes gezellig.
De volgende morgen mogen we ons melden in de ontbijtruimte. Eigenaren Léon en Maria hebben een uitgebreid ontbijtbuffetje klaargezet. Er wordt verse koffie gezet, er wordt naar gekookte eitjes gevraagd. Het ontbreekt werkelijk aan niets!
Na het ontbijt pakken we onze spullen in en maken we ons klaar voor de volgende stop. BPZ staat er op de routekaart. Waar de vorige codes sloegen op een afkorting een locatie + plaats, zou onze volgende doel een plaats met een Z moeten zijn. Die blijken er niet zoveel te zijn in Limburg. Sterker nog, we worden de Belgische grens over gedirigeerd, op naar Zutendaal.
De code blijkt de staan voor Blotevoetenpad Zutendaal. We gaan wandelen. Op blote voetjes. Kriebel kriebel. Aan het begin van het pad kunnen we nog lachen 😀
Tijdens het blotevoetenpad komen we allemaal verschillende omgevingen en ondergronden tegen. Zand, modder, kurk, kiezels, watervalletjes, maar ook een ijskoude sloot van een halve meter diep #yikes!
Met inmiddels weer droge en opgewarmde voetjes keren we terug naar Nederland, en rijden we net als gisteravond naar het stadje Valkenburg. Voor de middag hebben we opnieuw een sportieve activiteit staan. We gaan namelijk grotbiken. Oftewel op een mountainbike de mergelgrotten van de Sibbergroeve door.
Na uitgebreide instructie over veiligheid en communicatie, er blijken recent een paar Belgen een paar dagen vermist te zijn geraakt in een vergelijkbare grot, mogen we een helm opzetten, het zadel van de fiets op hoogte stellen en de fietsverlichting aandrukken. De groep van zo´n 15 deelnemers dient allemaal aan te sluiten bij de leidster. En iedere paar minuten roept zij de naam van diegene die achteraan fietst. Omdat mergelgrotten nogal dempen dient iedere fietser deze naam door te geven naar achteren. En wanneer de achterste is bereikt, meldt die “Compleet” via de omgekeerde weg weer terug naar voren.
Patrick is vanwege zijn grote mond onvrijwillige vrijwilliger, dus al na een paar minuten horen we Patrick, Patrick, Patrick, Patrick, Patrick, Patrick, Patrick, Patrick, Patrick, Patrick, Patrick, Patrick, Patrick, Patrick. Compleet! Compleet! Compleet! Compleet! Compleet! Compleet! Compleet! Compleet! Compleet! Compleet! Compleet! Compleet!
Na 10 kilometer in de rondte gefietst te hebben keren we terug bij het startpunt. De tijd vliegt. Waar we eerst het idee hadden om nog in Valkenburg te gaan eten, besluiten we nu alvast weer een uurtje terug te rijden. Dat scheelt na het eten een uur rijden, en we moeten ook nog terug naar Friesland.
Via internet komen we op het spoor van een restaurantje in Roermond. We komen aan bij het stationsplein en gaan eten bij tapasrestaurant ’t Roerpotje. Na diverse gangen en een lekker toetje rijden we terug naar Nederweert.
We zetten Patrick thuis af bij zijn ouders, code FVN, oftewel Familie Vossen Nederweert. Nog een laatste kiekje voor het nageslacht en dan stappen de Friezen weer in de auto. Wat was dit een fantastisch leuk uitje. Een volle agenda, maar de tijd is voorbij gevlogen! En Patrick, we komen je gauw weer eens opzoeken.